Η Jeffrey Catherine Jones γεννήθηκε το 1944 στην Ατλάντα των ΗΠΑ. Σπούδασε γεωλογία στο Georgia State University αλλά μετά την αποφοίτησή της αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή της στην τέχνη.
Το 1967 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και εργάστηκε αρχικά ως εικονογράφος για τα ασπρόμαυρα περιοδικά Creepy και Eerie της εταιρείας Warren, για διάφορους τίτλους των εταιρειών Gold Key και King, καθώς και για μερικές ανθολογίες επιστημονικής φαντασίας.
Αυτές οι δουλειές την οδήγησαν στη δημιουργία εξώφυλλων για μυθιστορήματα. Εκείνη την εποχή τα εξώφυλλα που αναπαρήγαγαν πίνακες του Frank Frazetta ήταν πολύ δημοφιλή, με αποτέλεσμα οι εκδότες να αναζητούν καλλιτέχνες που να μπορούν να δημιουργήσουν έργα παρόμοιας αισθητικής. Αν και μπορεί κανείς να διακρίνει την επιρροή της αισθητικής του Frazetta στα έργα της Jones σ'εκείνα τα πρώιμα χρόνια, είναι ολοφάνερο πως εκείνη κατάφερε στη συνέχεια να απομακρυνθεί από τα δεσμευτικά όρια της επιστημονικής φαντασίας και των προϊστορικών ηρώων. Οι πίνακές της "έντυσαν" βιβλία πολλών ειδών (μαύρη κωμωδία με ερωτικά στοιχεία, γοτθικά ρομάντζα, περιπέτειες, κ.α.) και μέχρι το 1976 είχαν ήδη κοσμήσει περισσότερα από 150 εξώφυλλα.
Από το 1972 μέχρι τον Αύγουστο του 1975, το περιοδικό National Lampoon φιλοξένησε το "Idyl", μια σειρά (μονοσέλιδων) κόμικς της Jones με ρομαντικά-ποιητικά σενάρια.
Την περίοδο 1975-79 η Jones και οι Berni Wrightson, Barry Windsor-Smith και Michael Kaluta, "ενώθηκαν" επαγγελματικά υπό το όνομα "The Studio". Με κοινό "ορμητήριο" ένα λοφτ-ατελιέ 180 τ.μ. στην περιοχή Chelsea του Manhattan προσπάθησαν να στηρίξουν ο ένας τον άλλο στις καλλιτεχνικές τους αναζητήσεις και να προωθήσουν τα έργα τους. Το 1979 κυκλοφόρησε το artbook "The Studio", ένα αφιέρωμα στο έργο των τεσσάρων καλλιτεχνών.
Την περίοδο 1981-83, το περιοδικό Heavy Metal δημοσίευσε μια ακόμη σειρά από ασπρόμαυρα μονοσέλιδα της Jones με τίτλο "I'm Age". Η ίδια αναφέρει σε μια συνέντευξή της στο Heavy Metal το 2001 ότι τόσο στο "Idyl" όσο και στο "I'm Age" η πρόθεσή της ήταν να εξερευνήσει τις διαφορές των δύο φύλων. Η μόνη πραγματική διαφορά των δύο σειρών είναι ότι στην πρώτη οι άντρες "εκπροσωπούνται" συνήθως από τα ζώα, ενώ στη δεύτερη είναι ολοκληρωτικά απόντες.
Τα κόμικς της Jones είναι πλέον πολύ δυσεύρετα αφού η πλειοψηφία τους εκδόθηκε πριν από το 1980 και δεν έχουν συγκεντρωθεί ακόμη από κάποιον εκδότη. Το μόνο δείγμα της δουλειάς της στον χώρο των κόμικς που γνωρίζω ότι κυκλοφορεί στις μέρες μας είναι το "Jones Touch" από την Eros Comics (imprint της Fantagraphics). Ωστόσο, από το 1980 και έπειτα, έχουν εκδοθεί μερικά artbooks αφιερωμένα στο υπόλοιπο έργο της:
- The Studio (1979, Dragon's Dream)(μαζί με τους Kaluta, Wrightson και Smith)
- Yesterday's Lily (1980, Dragon's Dream)
- Age of Innocence - The Romantic Art of Jeffrey Jones (1994, Underwood Books)
- The Art of Jeffrey Jones (2002, Underwood Books)
- Jeffrey Jones: A Life in Art (2010, IDW Publishing)(κυκλοφορεί σύντομα οπότε μπορείτε να το παραγγείλετε και από τα ελληνικά κομικσάδικα)
Για τη συγκεκριμένη ανάρτηση προτίμησα να μην αναφερθώ στην προσωπική ζωή της Jones καθώς είναι λίγο "μπερδεμένη"... Μπορείτε ωστόσο να μάθετε λίγα περισσότερα από τη Wikipedia, αλλά κυρίως μέσα από το αυτοβιογραφικό κείμενο στο προσωπικό της website. Οι εκτενέστερες online αναφορές που μπόρεσα να βρω για την καλλιτεχνική της πορεία βρίσκονται εδώ και εδώ.
"Superhuman" (περιοδικό Esquire, Μάρτιος 1972):
"I bled the sea" (από την ανθολογία The Forbidden Book vol.1: Journeys Into the Mystic, 2001, Renaissance Press):
Δείγμα από τη σειρά "Jones Touch" (πρώτη δημοσίευση από το περιοδικό "Swank" από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο του 1972):
Δείγμα από τη σειρά "Idyl":
"An axe to grind" (Από το περιοδικό Vampirella, τεύχος #05, Ιούνιος 1970):
"Quest" (Από το περιοδικό Vampirella, τεύχος #12, Ιούλιος 1971):
"Flash Gordon faces Reality (από το fanzine "Heritage", vol.1 #1a, 1972):
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εισάγετε εδώ το σχόλιό σας