Ο Winsor McCay (1867-1934) γεννήθηκε στον Καναδά και μεγάλωσε στο Michigan. Το 1886 οι γονείς του τον έστειλαν στο Cleary's Business College του Ypsilanti στο Michigan προκειμένου να ακολουθήσει σταδιοδρομία ως επιχειρηματίας. Στο διάστημα κατά το οποίο βρισκόταν εκεί, εκπαιδεύτηκε καλλιτεχνικά από τον John Goodison του Michigan State Normal College (γνωστό σήμερα ως Eastern Michigan University). Εκείνος του εμφύσησε την αυστηρή εφαρμογή των κανόνων τις προοπτικής, γνώση την οποία ο McCay χρησιμοποίησε εκτεταμένα στην μετέπειτα πορεία του. Επίσης ο Goodison, ως πρώην βαφέας γυαλιού, τον επηρέασε όσον αφορά την τολμηρή χρήση των χρωμάτων.
Ο McCay υπήρξε ιδιαίτερα δημιουργικός και παραγωγικός. Οι πρωτοποριακές του ταινίες κινουμένων σχεδίων ξεπερνούν κατά πολύ εκείνες των συγχρόνων του και εισάγουν τις τεχνικές που θα χρησιμοποιήσουν κατά τις επόμενες δεκαετίες ο Walt Disney και πολλοί άλλοι. Οι δύο πιο γνωστές δουλειές του είναι το comic strip “Little Nemo in Slumberland” (1905-1914) και η ταινία κινουμένων σχεδίων Gertie the Dinosaur (1914). Το έργο του έχει επηρεάσει πολλές γενιές δημιουργών όπως οι Moebius, Chris Ware, William Joyce, και Maurice Sendak.
Στις αρχές του 1904 πραγματοποίησε τρεις απόπειρες για κόμικ στριπ σε εφημερίδες, οι οποίες όμως σύντομα εγκαταλείφθηκαν (“Mr. Goodenough”, “Sister's Little Sister's Beau”, και “The Phurious Phinish of Phoolish Philipe Phunny Phrolics”). Η πρώτη του σημαντική δουλειά ήταν το Little Sammy Sneeze [1], με το Dream of the Rarebit Fiend [2] να ακολουθεί και να γνωρίζει τεράστια επιτυχία. Παράλληλα δημοσίευε τα The Story of Hungry Henrietta [3] και A Pilgrim's Progress [4].
[1] 24-7-1904 έως 9-12-1906
[2] 10-9-1904 έως 25-6-1911
[3] 8-1-1905 έως 16-7-1905
[4] 26-6-1905 έως 18-12-1910
Όλα αυτά τα στριπάκια βασίζονταν σε απλές και συγκεκριμένες φόρμες και το μόνο που χρειαζόταν κάθε φορά ήταν ένα καινούριο σκηνικό για να φτερνιστεί ο μικρός Sammy, ένας νέος εφιάλτης για να εξερευνηθεί ή μία νέα περίσταση για να αγνοήσουν οι γονείς της Henrietta τις πραγματικές τις ανάγκες. Αυτή η σταθερή προσέγγιση έδωσε τη δυνατότητα στον McCay να συγκεντρώσει όλη του τη δημιουργικότητα στην εικονογράφηση. Ακόμη και το σχήμα και το μέγεθος των καρέ παρέμενε συνήθως αμετάβλητο (με το Rarebit Fiend να είναι το πιο πειραματικό).
Έτσι, με τρία διαφορετικά κόμικ στριπ και πολλές γελοιογραφίες του να δημοσιεύονται παράλληλα σε δύο εφημερίδες, ο McCay ήταν έτοιμος για να δημιουργήσει το αριστούργημά του. Το Little Nemo in Slumberland ξεκίνησε να δημοσιεύεται στις 15 Οκτωβρίου του 1905. Στα 38 του χρόνια, ο McCay διένυε το απόγειο της καλλιτεχνικής του δεξιοτεχνίας και η εφημερίδα New York Herald είχε τους πιο ταλαντούχους και δημιουργικούς τεχνικούς έγχρωμης εκτύπωσης. Μαζί συνέθεταν τον φανταστικό κόσμο του Slumberland, ο οποίος με την πάροδο του χρόνου ξεπερνούσε σε μαγεία εκείνον του Οζ (του L.Frank Baum) και περιείχε περισσότερα θαύματα από τη Χώρα των Θαυμάτων (του Lewis Carroll).
Ο McCay, είναι ίσως ο πρώτος που τοποθέτησε την εξέλιξη της πλοκής των κόμικς του, σε μή-ρεαλιστικό περιβάλλον. Αν και τα όνειρα του Nemo εκτυλίσσονται συχνά μέσα σε φαινομενικά πραγματικές τοποθεσίες, όπως πόλεις και δάση, συνδυάζονται με φανταστικούς κατοίκους ή ανορθόδοξες προοπτικές (π.χ. ο Nemo περιδιαβαίνει μια πόλη και είναι ίσος σε ύψος με τα κτίρια σε αυτή). Πολλές από τις μικρές αυτές ιστορίες εκτυλίσσονται σε ένα από τα παλάτια του βασιλιά της Slumberland, τo οποίo ο McCay διακοσμεί πλουσιοπάροχα με στοιχεία νεοκλασικά και art nouveau. Τα σουρεαλιστικά στοιχεία των χώρων και των αντικειμένων, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές λεπτομέρειες στην απεικόνιση, προσδίδουν μία αίσθηση ρεαλισμού σε μία ολότελα φανταστική σύνθεση.
Για περισσότερες πληροφορίες:
http://en.wikipedia.org/wiki/Winsor_McCayhttp://www.bpib.com/illustrat/mccay.htmhttp://www.cartoonistgroup.com/properties/daydream/about.php/http://madinkbeard.com/blog/archives/winsor-mccays-little-nemo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εισάγετε εδώ το σχόλιό σας