Ο Francois Schuiten γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1956. Οι γονείς του, Robert Schuiten και Marie-Madeleine De Maeyer, ήταν και οι δύο αρχιτέκτονες, όπως και ένα από τα πέντε αδέρφια του. Δημοσίευσε το πρώτο του κόμικ (πέντε σελίδες και ασπρόμαυρο) στις 3 Μαΐου του 1973 στο γαλλικό περιοδικό Pilote, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, το έργο του φιλοξενούσε το Metal Hurlant.
Από τα πρώτα του έργα φάνηκε η διάθεσή του για πειραματισμό, όχι τόσο όσον αφορά το στοιχείο της διήγησης στα κόμικς, αλλά στη δυνατότητα του μέσου να παρουσιάσει εναλλακτικές πραγματικότητες με συνέπεια και συνεκτικότητα. Το χαρακτηριστικά λεπτομερές σχέδιό του, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη έμφαση στα αρχιτεκτονικά στοιχεία, βοήθησαν στο να αποκρυσταλλωθεί αυτός ο πειραματισμός στο έργο του στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο κατέχουν η αρχιτεκτονική, οι αναπτυξιακές υποδομές και η μηχανική, και λιγότερο οι ανθρώπινοι χαρακτήρες. Τους κόσμους αυτούς δημιούργησε σε συνεργασία με συγγραφείς όπως ο Claude Renard, ο Benoit Peeters και ο αδερφός του Luc Schuiten. Το μέγεθος, η συνοχή και η ποιότητα της δουλειάς του, έχουν αναδείξει τον Francois Schuiten σε σημαντικό εκπρόσωπο της ένατης τέχνης και διάσημη προσωπικότητα του Βελγίου.
Η συνεργασία του με τον Benoit Peeters σηματοδότησε για το έργο του την καταλυτική στροφή, από το γενικό πεδίο της επιστημονικής φαντασίας, στην απεικόνιση του σουρεαλιστικού κόσμου των “Πόλεων του Φανταστικού” (Les Cités Obscures – Cities of the Fantastic). Η στροφή αυτή δεν αφορά αυτή καθ’αυτή την κεντρική ιδέα αλλά το βάθος και τη λεπτομέρεια με την οποία αυτή προσεγγίζεται. O κόσμος των προγενέστερων Hollow Grounds (Les Terres creuses) που δημιούργησε με τον αδερφό του Luc, απέκτησε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα μέσα από τη σειρά των Πόλεων του Φανταστικού, δίνοντας τη δυνατότητα να εξεταστούν αναλυτικότερα οι επιπτώσεις αυτού του κόσμου στους κατοίκους του. Σε αντίθεση με τις πρώτες, οι δεύτερες δεν είναι ολοκληρωτικά αποκομμένες από την δική μας πραγματικότητα. Εικόνες, τοποθεσίες και άνθρωποι της δικής μας «διάστασης» υπάρχουν και σε αυτό το παράλληλο σύμπαν, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις αναμιγνύονται και αναπτύσσονται χάρη σε διακειμενικές «γέφυρες» και αναφορές.
Απ’όσο γνωρίζω το μόνο έργο του που έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά είναι το «Ο πυρετός της Ουρμπικάνδης» (La fievre d’Urbicande) το 1988 από τις εκδόσεις Ars Longa.
See also
http://en.wikipedia.org/wiki/Fran%C3%A7ois_SchuitenSee also
http://www.homines.com/comic/piranesi_schuiten__01/index.htm
